Mijn brillen kosten nooit duur

De ogen van de oude heer moesten thuis gemeten worden. Ademhalingsproblemen en benauwdheid beletten hem de deur uit te gaan. Hij ademde met behulp van flessen zuurstof en een slangetje in zijn neus.

De oogmeting vergde enig kunst en vliegwerk, maar het ging. Hij had een behoorlijke brilsterkte nodig. Daar getuigde zijn bestaande bril al van.

Na de meting haalde ik mijn monturencollectie tevoorschijn. Zijn voorkeur ging uit naar een specifiek exemplaar.

‘Dit montuur kost duur hoor’, waarschuwde ik de vriendelijke man. Hij schudde zijn hoofd en zei: ‘Nee hoor, dit montuur kost niet duur.’ Ik fronste mijn wenkbrauwen. Hoe kan hij dat nu zeggen, dacht ik bij mezelf, ik heb de prijs nog helemaal niet genoemd!

Maar de oude baas vervolgde zijn relaas: ‘Het montuur kost niet duur. Het montuur is duur of kost veel.’ Toen stond ik even met mijn mond vol tanden.

Wat bleek, hij was neerlandicus en had z’n hele werkende leven onze taal gedoceerd. Ik durfde bijna geen woord meer uit te brengen! Maar: aan het einde van de verkoop zei hij dat het met mijn Nederlands nog niet zo slecht gesteld was. Ik nam het als een compliment.

Sindsdien kost een bril bij De Rijdende Opticien niet duur meer.